Nest van Kate en Nacho
Kate heeft 7 puppen geworpen :
De namen zijn: Brody, Angus, Devil, voor de reuen en Kenza, Froufrou, Leana en Devina.
Puppen helpen met de was Devina zo lief Socialiseren op de verniging.
Kate heeft 7 puppen geworpen :
De namen zijn: Brody, Angus, Devil, voor de reuen en Kenza, Froufrou, Leana en Devina.
Kate is een lieve en bescheiden teef. Zal nooit de confrontatie opzoeken. Maar is wel moedig.
Ze gaat voor geen hond opzij en als ze vervelend zijn kan ze wel degelijk corrigerend uitpakken.
Ze is op 26 juli 2023 gedekt door Nacho en we zijn nu in spannende afwachting van het werpen.
Kate heeft op 25 september 2023 7 pups geworpen
Drie reuen me de namen: Brody, Angus, Devil
En 4 teefjes met de namen: Kenza, Devina, Leana, FrouFrou
Please don’t forget your breeder
I knew from day one not every puppy could stay
Preparing them for many hours of each day
I love every minute watching them develop and thrive
Helping them discover the world fills me with pride.
The weeks are numbered never enough time
I worry, even though I know the puppies will be fine.
I trust you with this puppy and hope you understand
I handpicked you, and expect you’ll follow the plan.
Continue to provide new experiences each day
Never stop training your puppy, and always include play.
I will never forget my puppies and will always be there
Please provide them the best of the rest of their years.
No matter how long your baby was here Not staying in touch is my biggest fear
Scuppermate Mysty ( REVLIN ), is geboren in 2012 in het derde nestje van Naugthy. Ze viel gewoon op met haar eigenwijsheid en vond het nodig om mijn zoon als baas te kiezen. Ze is gek op jagen en konijnvangen kan ze. Zo snel is ze ook. Ze doet heel veel dingen vanuit haar instinkt maar is naar mensen toe altijd heel vriendelijke en lief, behalve als het onbetrouwbare mensen zijn want dan is ze een felle. Het eerst nestje dat ze kreeg deed ze eigenlijk helemaal zelf. Je kon nauwelijks zien dat ze drachtig was en op het laatst rende ze nog in volle vaart achter de konijnen aan. Ik had even niet opgeled en ze had al drie puppen geworpen voordat ik haar in de kraamkist kon leggen. Door de vader hadden alle puppen een lief karakter en werden ze niet extreem groot.
Het tweede nestje van Revlin
Bij deze dracht was het duidelijk anders. Ze was op het laatst zo zwaar dat ze alleen maar kon waggelen. Ze was zondagavond al begonnen maar het zette niet echt door. Ik was weer in slaap gevallen en opeens zat ze boven op me en ik voelde dat ze ging persen. Dus net op tijd in de kraamkist. Ze heeft het helemaal zelf gedaan. De eerste week had ze veel diarree maar dat is nu allemaal over de puppen groeien allemaal heel goed en ondanks dat het er 7 zijn krijgen ze allemaal bolle kopjes en buikjes.
Revlin heeft in oktober 2018 een nestje van twee teefjes. Ik heb doordat er maar twee waren enorm genoten van dit nestje.
Foto’s van Faith en Effie
Het vierde nestje en tevens laatste nestje. Dit keer is de vader Paddington.
Leuk dat u mijn website bezoekt.
Ik ben de gelukkige eigenaar van 6 Cairn-terriers.
Spirit 14 jaar Revlin: 11 jaar
Lessie: 8 jaar Howlett: 7 jaar.
Kate: 3 jaar
Abby: 1 jaar.
4 van de dames wonen bij mij aan boord van de Tjalk Idefix die een ligplaats heeft op de Roeivereniging Rijnland. 2 van de Dames zijn altijd bij mijn zoon die een transport bedrijf heeft en zij vergezellen hem zowel op de vrachtwagen als auto als kantoor.
Af en toe heb ik een nestje voor mijn plezier.
Geniet verder van alle verhalen op mijn website.
Lessie is op een vreemde manier bij mij gebleven. Aangezien haar moeder overleed, voordat zij een nieuwe eigenaar had gevonden bleef ze bij mij.
Ik zeg wel eens het is net Toto van de Wizard of Oz. Ze loopt altijd om me heen en houd mij altijd in de gaten. Ze is een aantal keren alleen mee geweest naar roeiwedstrijden en dan is ze zo mijn maatje. Zed is wel vriendelijk tegen iedereen maar als ze mij kwijt is blijft ze net zo lang zoeken tot ze me gevonden heeft. Ze is gek van een bal en ook houd ze enorm van zwemmen. Ze springt het water in als een labrador en zwemt vaak het halve kanaal over om een bal op te halen. Ze luistert heel goed en als ik het niet goed vind dat ze het water in springt, wacht ze netjes tot ik de bal eruit heb gehaald. Ze zeer energie rijk en altijd in om iets samen met mij te doen. Ze geniet dan ook enorm als ze alleen met mij is.
Spirit is bij mij gebleven na het eerste Nestje van Naugthy. Ze zelf een nestje gekregen in 2012. Maar ze was niet zo’n happy moeder en dus is het bij één nestje gebleven. Spirit is lief en heel trouw. Ze blijft altijd wachten op de plek waar ze mij het laatste heeft gezien. Dat deed ze al toen ze ik nog aan boord en naar mijn werk ging ze bleef op de oprit zitten wachten en wat Ineke ook deed ze was niet van dat idee af te brengen. Hier in Den Haag maakte ik mee dat tijdens, het verkeerd moeten instappen omdat iemands zijn auto te dicht tegen mijn linker portier had neergezet, ik Spirit zonder het te merken eruit had geduwd. Bij Leo aangekomen ontdekte ik dat. Ik terug gereden naar het winkelcentrum. En daar zat Spirit op de stoep te wachten. Met een tiental mensen om haar heen. Er was een meneer die haar pertinent wilde oppakken om naar het asiel te brengen, maar gelukkig was er een mevrouw die zei: Nee allemaal afblijven deze hond zit op haar baas te wachten. Ik deed mijn portier op en ze sprong er gelijk in. Ze is heel vriendelijk naar mensen toe maar maakt zich niet snel ergens druk om. Maar graven en achter konijnen en eekhoorntjes aanrennen doet ze graag. Naugthy en Spirit zijn mijn trouwe metgezellen zeker in de barre tijden die nog steeds niet achter ons ligt.
Mijn Spirit is nog altijd trouw. Af en toe moet ze van Lessie spelen en dat doet ze dan ook met veel kabaal. Ze heeft het wel moeilijk af en toe met alle andere honden van mijn roedel. Maar ze weet zeker dat ik haar niet vergeet. Ze blijft vaak even staan bij het uitlaten, onder het motto zie je me nog wel staan. Maar een blik achterom en Spirit roepen en ze is er weer.
Dit is Flammae(Knorre) Zij is alleen maar lief. Slim en ook af en toe ondeugend. Ze is ook erg mooi en de kleinste Cairn die ik ooit heb gehad. Grappig is dat haar broer Brave van het zelfde nest de grootste Cairn Reu van alle puppen is. Dus het zegt niks over de grote van de puppen. Knorre is een makkelijke hond. past zich bij alle situaties aan en laat vaak met zacht Brommen en knorren weten wat ze wil. Ze staat onderaan de roedel maar een kluifje laat ze zich niet afpakken en je ziet haar groeien in de rol van moeder.
Tot mijn hele grote verdriet is Knorre op 7 december 2015 om 21.00 uur aangereden op de Hart Nibbrigkade door een hard rijdende electrische auto. Ze had een schedelfractuur en was op slag dood. Ze was altijd bij me, altijd vrolijk en lief. Ze was een geweldige Moeder en ze had nog zo’n toekomst tegemoet als moeder. Het voelt ook echt alsof ze me opeens ontnomen is. Ik ben zo verdrietig om haar verlies. ik mis haar in alles. Als ik opsta, als ik de honden uitlaat als ik knuffel met de puppen. Waarom en ik vergelijk het toch vaak met mijn hond Seven, maar die overleefde het ongeluk nog. Ik kon aan Knorre helemaal niks meer doen. Maar ik kan het beeld van haar kapotte kopie niet uit mijn hoofd krijgen. Het doet zo’n pijn om haar te missen. De andere honden beginnen al weer te spelen en mijn aandacht te vragen. Gelukkig accepteren honden een gemis makkelijker dan mensen.
Memoriam mijn Bijzondere Cairn terrier NAUGTHY.
23-07-2006 geboren en overleden 15-12-2020.
Naughty kwam bij ons in 2006 na het voor ons vreselijk jaar 2005.
Als pup liet ze haar voorliefde voor jongentjes met fietsjes zien. Zodra ik haar kwijt was wist ik dat ik op zoek moest naar een jongentje met een fietsje. Of ze zat in de lagere school meegelopen met een jongentje op de fiets. Ze was altijd geweldig met kinderen, maar als kinderen bang waren en begonnen te gillen liep ze daarvan weg. Ondanks dat Seven er nog was ontpopte ze zich al snel als roedellijder. Als er honden waren die elkaar in de haren vlogen kwam Naugthy en met een paar wafjes regelde ze de vrede. Ze was dan ook nergens bang voor. In 2009 was ze drachtig van Dutch van Marijke de Vries. We lagen met ons Schip in Lokeren in België. Op weg naar de bakker zat er een meneer met kinderen en een forse Pittbull. Ik wandelde met de beide Cairns voorbij. De meneer was verbaasd dat ik niet bang was en niet op de hond reageerde. De hond viel uit naar Naugthy, een grauw van Naugthy deed de Pittbull zodanig Schrikken dat de tafel waar ze aan zaten onderste boven ging. Apetrots en met recht staartje wandelde Naugthy verder. Op 15 mei 2009 heeft Naugthy aan boord 6 puppen geworpen. 1 reutje en 5 teven. Ze was gelijk een geweldige moeder.
In datzelfde jaar raakte ik in een burn-out, er volgde een scheiding en vertrek naar Harlingen en voor mijn werk nog 3 dagen in Utrecht. Naugthy en Spirit, dochter van Naughty bleven bij mij. Ik zat tijdelijk op Kanaaleiland en bij een uitlaat kwamen we een groep Marokkaanse jongens tegen. Spirit ging achter mij staan, maar Naugthy ging gewoon achter de steentjes en takken aan die de jongens naar gooide. Het duurde 10 minuten en toen waren de jongens gevallen voor Naugthy. Ze wilden allemaal ook zo’n hond.
Ze vond steentjes en golfballetjes het einde. Golfballetje maakte een toktok geluid en ik zei dan ook vaak waar is je toktok balletje. Met mijn oude hockey elftal hadden we een weekend op de boot. Toen we eindelijk stil waren om te gaan slapen kwam Naugthy met haar toktok balletje en lagen wel allemaal in een deuk. Mijn buurvrouw in Den Haag golfde heel veel en had een bloempot met oude golfballetjes staan. Ik snapte er eerst niks van waarom mijn kamer ineens gevuld was met golfballetjes, Naugthy haalde er elke dag een uit die bloempot. In Harlingen lag ik met het schip op een bedrijven terrein. En elke ochtend dat ik de honden uitliet, ging Naugthy alle mensen die op de bedrijven werkten begroeten. Vond ze gewoon haar taak. En iedereen werd er vrolijk van. De laatste keer dat ik met mijn hockey elftal op stap was en ik afscheid nam van ze wilde Naugthy niet met me mee. Ze voelde aan dat het de laatste keer was.
In 2011 gingen alle deuren dicht in Harlingen en verhuisde ik naar Den Haag. En de eerste jaren in Den Haag zijn Naugthy en Spirit mijn redding geweest. Als ik het niet meer zag zitten en ik wilde mijn bed niet uit, kwam Naugthy en die ging net zo lang door tot ik eruit ging. Ook maakten we eindeloze wandelingen. Door het Haagse Bos helemaal naar Wassenaarse slag. Ik ontdekte ook dat Naugthy het verschil tussen jongens en meisjes wist. Als er een jongen in de kinderwagen lag, ging ze ervoor staan en deed ze haar staart op en neer. Als er een meisje in lag liep ze gewoon door. Ik controleerde dat altijd met de opmerking: er ligt zeker een jongen in? Waarop de vader of moeder me verbaasd aankeken, hoe weet u dat nou u heeft niet eens in de wagen gekeken. Maar Naugthy had altijd gelijk. Een tijd lang ben ik met Naugthy, Spirit en Knorre naar een gesloten afdeling voor dementerende gegaan elke maandagmiddag. Daar was Naugthy super in. Ze zocht altijd de mensen op die haar nodig hadden. Ze liep dan de afdeling op en ging steevast naar een kamer waar ze vond dat ze moest zijn. Op geven moment ontdekte ik van Naugthy dat als zij voor iemand ging staan en zij een bepaalde beweging maakte de desbetreffende persoon ging sterven. Als ik de week erop kwam was die persoon inderdaad overleden. Wederom kwam ik in de problemen door de horror verhuurder van mijn appartement. Na 4 rechtzaken en heel veel getreiter, ben ik weer aan boord van de Tjalk gaan wonen en die kreeg een ligplaats op Roeivereniging Rijnland. Bij een ontmoeting tussen mijn man en Naugthy deed Naugthy de bij mij bekende beweging. Ik kon het niet geloven, maar een half jaar daarna is hij overleden. Ook op de vereniging liet ze het een paar keer zien en helaas ze had weer gelijk. Ik had regelmatig nestjes van de kinderen van Naugthy en dat ging zeker met roedellijder Naugthy altijd heel goed. Men vroeg wel eens durf je ze zo allemaal alleen aan boord te laten. “ja ,met Naugthy erbij wel”. En dat ging ook altijd goed. Ze kreeg artrose en last van rug en achterhand ze was en bleef de roedelleider. Maakte mij altijd duidelijk wat ze wilde. Krabbel op de trap “til me op” Krabbel in de waterbak “de waterbak is leeg”. Afgelopen herfst was ze een keer tussen wal en schip in gevallen en toen heb ik haar nog kunnen redden. Bij de avond uitlaat bepaalde ze zelf hoe ver ze ging en uit zichzelf ging ze terug aan boord. Maar altijd als ik erbij was. Op 15 december deed ik de gewone uitlaat en had onderweg terug een nare confrontatie met een scooterdame. Bij Terugkomst zat Naugthy niet in de kuip te wachten.
Ze is dus tussen wal en schip in gevallen en verdronken, de volgende dag heb ik haar gevonden en met de roeiboot kunnen ophalen. 14 en half jaar is ze geworden. Ik mis haar elke dag en ben dankbaar dat deze bijzondere hond mij zoveel heeft gegeven en dat er heel veel nazaten van haar rondlopen.
Alle andere verhalen laat ik gewoon hieronder staan. Ik mis haar enorm, min maatje,mijn redding en mijn vreugde.
Naugthy is een bijzondere hond. Ze is de eerste van al mijn honden die het verschil tussen meisjes en jongetjes weet. Ze is gek op kinderen en wil daar ook altijd graag mee spelen. Ziet een jongetje op een fietsje, fietskar of kinderwagen dan luistert ze nergens naar en gaat gelijk naar de jongetjes toe. Is het echter een meisje dan begroet ze die wel maar loopt daarna gewoon weer met mij mee. Als kinderen bang voor haar en gaan ze gillen dan loopt ze met een grote boog om ze heen en gaat gewoon verder. Hetzelfde met mensen die bang voor haar zijn. Ze zal geen aandacht vragen als mensen en kinderen er niet van gediend zijn. Ze is met hele kleine kinderen altijd heel voorzichtig en ik kan haar gewoon een brokje door de kinderen laten geven zij zal het heel voorzichtig met haar tong het brokje uit de handjes pakken.
Aan de ander kant is ze een geweldige roedelleider. Alle honden groot en klein moeten wel naar haar luisteren. Als grote honden aan het vechten zijn, gaat ze daar gewoon naar toe grauwt links en rechts en het gevecht is gelijk over.
Ik ga ook met haar en de andere twee naar een gesloten afdeling voor dementerende. Het doet de dementerende erg goed. Het aanraken van een hond met een atrofische hand geeft altijd een reactie en er ontstaat even een geluks gevoel hoe klein dan ook. Naugthy is daar zo goed in en doet met enthousiasme haar “werk”
Naugthy wordt wel wat ouder.
Maar ze is nog steeds mijn roedelleider en houd de boel goed onder controle. Ze heeft het alleen moeilijk als er weer een nieuw nestje wordt geboren. Dat vind ze vermoeiend. Maar als de puppen wat beginnen rond te scharrelen dan speelt ze er toch weer mee. Wel met heel veel kabaal maar altijd lief.