Memoriam mijn Bijzondere Cairn terrier NAUGTHY.

23-07-2006  geboren en overleden 15-12-2020.

Naughty kwam bij ons in 2006 na het voor ons vreselijk jaar 2005.

Als pup liet ze haar voorliefde voor jongentjes met fietsjes zien. Zodra ik haar kwijt was wist ik dat ik op zoek moest naar een jongentje met een fietsje. Of ze zat in de lagere school meegelopen met een jongentje op de fiets. Ze was altijd geweldig met kinderen, maar als kinderen bang waren en begonnen te gillen liep ze daarvan weg. Ondanks dat Seven er nog was ontpopte ze zich al snel als roedellijder.  Als er honden waren die elkaar in de haren vlogen kwam Naugthy en met een paar wafjes regelde ze de vrede. Ze was dan ook nergens bang voor. In 2009 was ze drachtig van Dutch van Marijke de Vries. We lagen met ons Schip in Lokeren in België. Op weg naar de bakker zat er een meneer met kinderen en een forse Pittbull. Ik wandelde met de beide Cairns voorbij. De meneer was verbaasd dat ik niet bang was en niet op de hond reageerde. De hond viel uit naar Naugthy, een grauw van Naugthy deed de Pittbull zodanig Schrikken dat de tafel waar ze aan zaten onderste boven ging. Apetrots en met recht staartje wandelde Naugthy verder. Op 15 mei 2009 heeft Naugthy aan boord 6 puppen geworpen. 1 reutje en 5 teven. Ze was gelijk een geweldige moeder.

In datzelfde jaar raakte ik in een burn-out, er volgde een scheiding en vertrek naar Harlingen en voor mijn werk nog 3 dagen in Utrecht. Naugthy en Spirit, dochter van Naughty bleven bij mij. Ik zat tijdelijk op Kanaaleiland en bij een uitlaat kwamen we een groep Marokkaanse jongens tegen. Spirit ging achter mij staan, maar Naugthy ging gewoon achter de steentjes en takken aan die de jongens naar gooide. Het duurde 10 minuten en toen waren de jongens gevallen voor Naugthy. Ze wilden allemaal ook zo’n hond.

Ze vond steentjes en golfballetjes het einde. Golfballetje maakte een toktok geluid en ik zei dan ook vaak waar is je toktok balletje. Met mijn oude hockey elftal hadden we een weekend op de boot. Toen we eindelijk stil waren om te gaan slapen kwam Naugthy met haar toktok balletje en lagen wel allemaal in een deuk. Mijn buurvrouw in Den Haag golfde heel veel en had een bloempot met oude golfballetjes staan. Ik snapte er eerst niks van waarom mijn kamer ineens gevuld was met golfballetjes, Naugthy haalde er elke dag een uit die bloempot. In Harlingen lag ik met het schip op een bedrijven terrein. En elke ochtend dat ik de honden uitliet, ging Naugthy alle mensen die op de bedrijven werkten begroeten. Vond ze gewoon haar taak. En iedereen werd er vrolijk van. De laatste keer dat ik met mijn hockey elftal op stap was en ik afscheid nam van ze wilde Naugthy niet met me mee. Ze voelde aan dat het de laatste keer was.

In 2011 gingen alle deuren dicht in Harlingen en verhuisde ik naar Den Haag. En de eerste jaren in Den Haag zijn Naugthy en Spirit mijn redding geweest. Als ik het niet meer zag zitten en ik wilde mijn bed niet uit, kwam Naugthy en die ging net zo lang door tot ik eruit ging. Ook maakten we eindeloze wandelingen. Door het Haagse Bos helemaal naar Wassenaarse slag.  Ik ontdekte ook dat Naugthy het verschil tussen jongens en meisjes wist. Als er een jongen in de kinderwagen lag, ging ze ervoor staan en deed ze haar staart op en neer. Als er een meisje in lag liep ze gewoon door. Ik controleerde dat altijd met de opmerking: er ligt zeker een jongen in? Waarop de vader of moeder me verbaasd aankeken, hoe weet u dat nou u heeft niet eens in de wagen gekeken. Maar Naugthy had altijd gelijk.  Een tijd lang ben ik met Naugthy, Spirit en Knorre  naar een gesloten afdeling voor dementerende gegaan elke maandagmiddag. Daar was Naugthy super in. Ze zocht altijd de mensen op die haar nodig hadden. Ze liep dan de afdeling op en ging steevast naar een kamer waar ze vond dat ze moest zijn. Op geven moment ontdekte ik van Naugthy dat als zij voor iemand ging staan en zij een bepaalde beweging maakte de desbetreffende persoon ging sterven. Als ik de week erop kwam was die persoon inderdaad overleden. Wederom kwam ik in de problemen door de horror verhuurder van mijn appartement. Na 4 rechtzaken en heel veel getreiter, ben ik weer aan boord van de Tjalk gaan wonen en die kreeg een ligplaats op Roeivereniging Rijnland. Bij een ontmoeting tussen mijn man en Naugthy deed Naugthy de bij mij bekende beweging. Ik kon het niet geloven, maar een half jaar daarna is hij overleden. Ook op de vereniging liet ze het een paar keer zien en helaas ze had weer gelijk. Ik had regelmatig nestjes van de kinderen van Naugthy en dat ging  zeker met roedellijder Naugthy altijd heel goed. Men vroeg wel eens durf je ze zo allemaal alleen aan boord te laten. “ja ,met Naugthy erbij wel”. En dat ging ook altijd goed. Ze kreeg artrose en last van rug en achterhand ze was en bleef de roedelleider. Maakte mij altijd duidelijk wat ze wilde. Krabbel op de trap “til me op” Krabbel in de waterbak “de waterbak is leeg”. Afgelopen herfst was ze een keer tussen wal en schip in gevallen en toen heb ik haar nog kunnen redden. Bij de avond uitlaat bepaalde ze zelf hoe ver ze ging en uit zichzelf ging ze terug aan boord. Maar altijd als ik erbij was. Op 15 december deed ik de gewone uitlaat en had onderweg terug een nare confrontatie met een scooterdame. Bij Terugkomst zat Naugthy niet in de kuip te wachten.

Ze is dus tussen wal en schip in gevallen en verdronken, de volgende dag heb ik haar gevonden en met de roeiboot kunnen ophalen. 14 en half jaar is ze geworden. Ik mis haar elke dag en ben dankbaar dat deze bijzondere hond mij zoveel heeft gegeven en dat er heel  veel nazaten van haar rondlopen.

Alle andere verhalen laat ik gewoon hieronder staan. Ik mis haar enorm, min maatje,mijn redding en mijn vreugde.

Naugthy is een bijzondere hond. Ze is de eerste van al mijn honden die het verschil tussen meisjes en jongetjes weet. Ze is gek op kinderen en wil daar ook altijd graag mee spelen. Ziet een jongetje op een fietsje, fietskar of kinderwagen dan luistert ze nergens naar en gaat gelijk naar de jongetjes toe. Is het echter een meisje dan begroet ze die wel maar loopt daarna gewoon weer met mij mee. Als kinderen bang voor haar en gaan ze gillen dan loopt ze met een grote boog om ze heen en gaat gewoon verder. Hetzelfde met mensen die bang voor haar zijn. Ze zal geen aandacht vragen als mensen en kinderen er niet van gediend zijn. Ze is met hele kleine kinderen altijd heel voorzichtig en ik kan haar gewoon een brokje door de kinderen laten geven zij zal het heel voorzichtig met haar tong het brokje uit de handjes pakken.
Aan de ander kant is ze een geweldige roedelleider. Alle honden groot en klein moeten wel naar haar luisteren. Als grote honden aan het vechten zijn, gaat ze daar gewoon naar toe grauwt links en rechts en het gevecht is gelijk over.
Ik ga ook met haar en de andere twee naar een gesloten afdeling voor dementerende. Het doet de dementerende erg goed. Het aanraken van een hond met een atrofische hand geeft altijd een reactie en er ontstaat even een geluks gevoel hoe klein dan ook. Naugthy is daar zo goed in en doet met enthousiasme haar “werk”

Naugthy wordt wel wat ouder.

Maar ze is nog steeds mijn roedelleider en houd de boel goed onder controle. Ze heeft het alleen moeilijk als er weer een nieuw nestje wordt geboren. Dat vind ze vermoeiend. Maar als de puppen wat beginnen rond te scharrelen dan speelt ze er toch weer mee. Wel met heel veel kabaal maar altijd lief.